ഇസ്തിരിപ്പെട്ടി

എന്റെ കരളു കത്തിച്ച താപം

പങ്കു വച്ചു നിങ്ങള്‍..
ഓരോ നൂലിഴ നിവര്‍ത്തിയപ്പോഴും,
നിങ്ങളറിഞ്ഞില്ലെന്‍ കരളിന്റെ വിങ്ങല്‍..
എന്റെ മേനി നിങ്ങള്‍ക്കു പകര്‍ന്ന,
ചൂടേറ്റു പലരും തൃപ്തരായ്‌ ..
അറിഞ്ഞില്ലാരുമെന്റെ നോവുകള്‍..
ആരും മണത്തീലെന്‍ കരളു-
കത്തും പുകഗന്ധം..
ആരും കണ്ടീലെന്റെ
തിളച്ചു മറിഞ്ഞ അന്തരംഗം ..
ഏതോ ലാഭനഷ്ടക്കണക്കിന്റെ
കൂട്ടിക്കിഴിക്കലായി മധ്യസ്ഥന്മാരെന്നെ
നിങ്ങളുടെ കൈകളിലെല്‍പിച്ചപോള്‍,
പിടഞ്ഞെങ്കിലും മോഹിച്ചിരുന്നൊരു
രക്ഷകനാമുടമസ്ഥനെ ..
എന്നിട്ടും നിങ്ങളെന്നെ പങ്കു വച്ചു,
പിന്നെയും പലരുമെന്നെ
ചുട്ടു പൊള്ളിച്ചു ,തൃപ്തരായ്‌ ..
ഇന്നലെയെന്നിലെ താപത്തിനാ-
പണ്ടത്തെ പുക ഗന്ധമില്ലായിരുന്നു;
കരളു കത്തും പുകയുമില്ലായിരുന്നു ;
ഇന്നെന്നില്‍ പണ്ടത്തെ താപമില്ല ;
മേനിമേല്‍ ഞരക്കമില്ല ;
ശേഷിപ്പതെന്‍ കരളു കത്തിയോ-
രിത്തിരി ചാമ്പലുമൊത്തിരി സ്വപ്നവും ..